Elektryk Wrocławski24

SPRAWDZENIE SAMOCZYNNEGO WYŁĄCZENIA ZASILANIA

​

Sprawdzenie powyższej ochrony polega na sprawdzeniu, czy zastosowane zabezpieczenia nadprądowe (bezpieczniki, wyłączniki nadprądowe) wyłączą zasilanie w danym obwodzie w wymaganym czasie podczas przetężenia i/lub przeciążenia.

​

W tym celu wykonuje się pomiar impedancji ("rezystancji" z dodatkowymi składnikami) pętli zwarciowej Zs (metalicznej drogi w przewodach dla przepływającego prądu podczas awarii) oraz wylicza się tzw. spodziewany prąd zwarciowy (oznaczany PSC, PFC lub Isc).

​

Należy pamiętać, że stosowane zabezpieczenia nadprądowe posiadają odpowiednie, tzw. charakterystyki zadziałania. Opiszę je na przykładzie najpopularniejszych zabezpieczeń w postaci wyłączników nadprądowych typu S (moduły z dźwigienką). Na ich obudowach można spotkać opisy B10, B16, B20, C16, C40, D16, D40 i inne z odpowiedniego typoszeregu. Liczba określa nominalny wytrzymywany prąd In  zabezpieczenia, jednak nie oznacza, to tego, że wyłącznik B16 wyłączy nam zasilanie podczas przepływu prądu o wartości 16A. Litera oznacza właśnie typ charakterystyki wyzwalania, i tak, zabezpieczenia o charakterystyce:

1) B zadziałają w wymaganym czasie (0,4s w obwodach jednofazowych oraz 0,2s w obwodach trójfazowych) przy przepływie prądu Ia = 5x In (czyli B16 zadziała dopiero przy przepływie prądu 5x16A= 80A)

2) C zadziałają w wymaganym czasie (poniżej 0,4s) przy przepływie prądu Ia = 10x In (czyli C16 zadziała dopiero przy przepływie prądu 10x16A= 160A)

3) D zadziałają w wymaganym czasie (poniżej 0,4s) przy przepływie prądu Ia = 20x In (czyli D16 zadziała dopiero przy przepływie prądu 20x16A= 320A).

​

Jest to związane z dużą ilością różnego rodzaju odbiorników elektrycznych podłączanych do sieci (szczególnie chodzi tu o silniki elektryczne, np. pomp wody/ścieków, narzędzi (krajzegi, piły, betoniarki), wentylatory i klimatyzatory itp.), które podczas rozruchu, ze względu na ich zasadę działania, muszą pobrać dużo większy prąd niż podczas normalnej pracy, już po przeprowadzonym rozruchu. Gdyby zabezpieczenie zadziałało zbyt wcześnie (przy zbyt niskim prądzie), to urządzenie nie mogłoby być uruchomione. Taka rozbieżność pomiędzy prądem nominalnym In a prądem zadziałania Ia zabezpieczenia wynika z tego, że zabezpieczenia te chronią obwód elektryczny przed przetężeniem (bardzo duży wzrost prądu podczas zwarcia) kiedy muszą szybko zadziałać (wtedy prądy osiągają najczęściej minimum 300A, bez względu na zastosowane zabezpieczenie, i wynika to ze zjawisk elektrycznych) oraz przed przeciążeniem (nadmiernym wzrostem prądu pobieranym przez odbiornik (np. zatkana pompa wody zacznie pobierać więcej prądu, niż podczas normalnej pracy aby przepchnąć zator wody), kiedy ten prąd nie osiąga tak dużych wartości jak przy zwarciu i może się z czasem zmniejszyć i ustabilizować, jednak w wypadku, gdyby do tego nie doszło, to zabezpieczenie po odpowiednim czasie, dłuższym niż przy zwarciu, wyłączy przeciążony obwód aby nie doprowadzić do stopienia izolacji przewodów, uszkodzenia odbiornika elektrycznego lub nawet pożaru instalacji).

​

Wynik sprawdzenia uznaje się za pozytywny, jeżeli jednocześnie spełnione są poniższe warunki:

1) impedancja pętli zwarciowej jest mniejsza od maksymalnej, dopuszczalnej wartości, która jest inna w zależności od zastosowanego zabezpieczenia:

Zs≤Za

2) spodziewany prąd zwarciowy jest przynajmniej równy prądowi zadziałania zabezpieczenia w wymaganym czasie:

Isc≥Ia .

Ze względu na błąd statystyczny pomiaru i zmienne warunki w sieci elektrycznej, każdy pomiar (dla każdego obwodu czyli gniazda wtyczkowego, lampy, wypustu) należy przeprowadzić minimum 3 razy.